فوکر یک شرکت هواپیماسازی هلندی بود که به نام بنیانگذار آن آنتونی فوکر نامگذاری شد این شرکت در سال ۱۹۱۲ در برلین آلمان تاسیس شد و در جنگ جهانی اول به خاطر هواپیماهای جنگنده اش معروف شد. در سال ۱۹۱۹ این شرکت عملیات خود را به هلند منتقل کرد. در طول موفق‌ترین دوره خود در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، بر بازار هواپیمایی کشوری تسلط داشت. فوکر در سال ۱۹۹۶ ورشکست شد و عملیات آن به رقبا فروخته شد.

آنتونی فوکر در سن ۲۰ سالگی، در حالی که در آلمان تحصیل می کرد، هواپیمای اولیه خود (اسپایدر) را ساخت که اولین هواپیمای ساخت هلند بود با استفاده از فرصت های بهتر در آلمان، به برلین نقل مکان کرد، جایی که در سال ۱۹۱۲، اولین شرکت خود با نام فوکر را تأسیس کرد،

فوکر درجنگ جهانی اول :

در طول جنگ جهانی اول، مهندسان فوکر روی فوکر-لایمبرگر کار کردند که متشکل از یک تفنگ گاتلینگ ۱۲ لول با قدرت خارجی در گلوله ۷.۹۲×۵۷ میلی‌متری که ادعا می‌شد می‌تواند بیش از ۷۲۰۰ گلوله در دقیقه شلیک کند بعداً در جنگ، پس از اینکه Fokker D.V (آخرین طرح توسط طراح ارشد قبلی مارتین کروتزر) نتوانست مورد قبول واقع شود، دولت آلمان فوکر (به دلیل تخصص در تولید هواپیما) و یونکرها (برای پیشگامی تمام فلزی) را مجبور کرد تا تکنیک‌های ساخت بدنه هواپیما و مفاهیم طراحی پیشرفته را برای همکاری نزدیک‌تر انجام دهد که منجر به تأسیس Junkers-Fokker در ۲۰ اکتبر ۱۹۱۷ شد.

در آغاز جنگ جهانی دوم،  هرچند که نیروی هوایی هلند توانستند تعداد قابل توجهی از پیروزی ها را به دست آورند ولی کارخانه‌های فوکر توسط آلمانی‌ها مصادره شد و برای ساختن مربی‌های و قطعات ترابری Junkers 52 استفاده و در پایان جنگ، کارخانه ها به طور کامل توسط آلمان ها خلع و با بمباران متفقین ویران شدند.

هواپیمای مسافربری :

در سال ۱۹۵۸، F-27 Friendship، موفق ترین هواپیمای مسافربری فوکر پس از جنگ، معرفی شد. این هواپیما با استفاده از رولزرویس دارت، پرفروش ترین هواپیمای مسافربری توربوپراپ در جهان شد و تا سال ۱۹۸۶ به ۸۰۰ دستگاه رسید، از جمله ۲۰۶ فروند تحت لیسانس Fairchild. همچنین یک نسخه نظامی از F-27 به نام F-27 Troopship ساخته شد. در سال ۱۹۶۲، F-27 توسط F-28 Fellowship با موتور جت دنبال شد. تا زمان توقف تولید در سال ۱۹۸۷، در مجموع ۲۴۱ دستگاه در نسخه های مختلف ساخته شد. هر دو F-27 و بعداً F-28 در پرواز سلطنتی هلند خدمت می کردند.

پس از یک تلاش کوتاه و ناموفق با مک دانل داگلاس در سال ۱۹۸۱، فوکر پروژه بلندپروازانه ای را برای توسعه همزمان دو هواپیمای جدید آغاز کرد. فوکر ۵۰ قرار بود نسخه کاملاً مدرنیزه شده F-27 باشد و فوکر ۱۰۰ یک هواپیمای مسافربری جدید بر اساس F-28 باشد. اجازه داده شد تا هزینه های توسعه از کنترل خارج شود و تقریباً فوکر را مجبور به ترک تجارت در سال ۱۹۸۷ کرد. دولت هلند شرکت را با ۲۱۲ میلیون گیلدر نجات داد، اما از فوکر خواست که به دنبال “شریک استراتژیک” باشد که به احتمال زیاد از شرکت هوافضای بریتانیا نام برده می شود. نامزدهای. فروش اولیه فوکر ۱۰۰ خوب بود، و باعث شد فوکر توسعه فوکر ۷۰، نسخه کوچکتر F100 را در سال ۱۹۹۱ آغاز کند، اما فروش F70 کمتر از حد انتظار بود و F100 تا آن زمان رقابت شدیدی با بوئینگ و ایرباس داشت. در سال ۱۹۹۲، پس از یک فرآیند طولانی و دشوار مذاکره، فوکر قراردادی را با هوافضای بریتانیا امضا کرد. اگرچه این مسئله مشکلات فوکر را حل نکرد، بیشتر به این دلیل که شرکت مادر دایملر-بنز نیز باید با مشکلات سازمانی خود دست و پنجه نرم می کرد.

در ۲۲ ژانویه ۱۹۹۶، هیئت مدیره دایملر-بنز تصمیم گرفت بر تجارت اصلی خود در زمینه خودرو تمرکز کند و روابط خود را با فوکر قطع کند. روز بعد، دادگاه آمستردام حمایت موقت از طلبکاران را تمدید کرد. مذاکرات با Bombardier در ۵ فوریه ۱۹۹۶ آغاز شد. پس از بررسی و ارزیابی فرصت‌ها و چالش‌های فوکر Bombardier در ۲۷ فوریه از خرید خود صرف نظر کرد و در انتها ۱۵ مارس، شرکت فوکر ورشکست شد.